خايف ليعرف قيمة اللى فى ايده لما يروح
من اولها بسانا لا حماقي ولا رامى صبري :D
انا واخد عناوين بس...ماشي؟
حاجات كتير فى حياتنا قيمتها كبيرة اوى
وبالرغم من كده مبنديهاش ادنى اهتمام
او حتى بنعملها تقدير قليل اوى
وبنعاملها على انها شيئ هامشي
بالرغم انك لا يمكن ان تتخيل ازاى تعيش من غيرها
او حتى ممكن تكون متقدرش تستغنى عنها
سواء كانت حاجات او اشخاص
بجد حاجة غريبة اوى
تعامل حاجات وناس بحرص شديد جدا
وتبقي خايف على فقدانهم او زعلهم مع انهم ممكن ميكونوش بنفس اهمية الحاجة اللى فى ايدك
ممكن لانك ممكن تكون حاطط فى مخك ان الحاجاة دى بتاعتك او ملكك ومهما حصل ممكن ترجعها وتضمها تانى لملكيتك بسهولة
او لانك عارف ومتاكد ان الشخص ده مش ممكن يزعل منك
ف انت مطمن لكده
وبكده ممكن تيجي عليه كتير ومتديلوش حقه
ونظرا ان كل انسان ليه طاقة
ممكن بعد ما يستنفذها ينفجر فى اللى حواليه
وتصدر منه تصرفات غير متوقعة بالمرة
وتتحول الجملة اللى فوق دى ل
وابتديت اعرف غلاوته لما راح...
طب ليه
مانت كان ممكن بقليل من الاهتمام تحافظ ع الحاجة اللى معاك
ومع ان الحاجة اللى فى ايدك هى اللى ابقالك
وهى اللى هتفضل معاك لانك انت فعلا محتاجها
واى حاجة تانية ممكن تكون منفعتها وقتيه
او الانسان اللى بتيجي عليه ده هو ادوملك
ليه مبنحسش بقيمة الحاجة الا لما تروح
يعنى لازم نتحرم من الحاجة عشان نعرف قيمتها
لازم يحصلك دروب معين فى حياتك عشان تفوق وتدى الحاجة قيمتها
مش عارف بصراحة
عمم بقي الفكرة على كل حاجة
نعم ربنا علينا مثلا
جرب كده او حتى تخيل
انك اتحرمت من نعمة بصرك لمدة يومين بس
او نعمة الحركة...المشي مثلا
وشوف حياتك هتبقي عاملة ازاى
وايه الاختلاف اللى هتلاقيه
شتان
مفيش وجه مقارنة طبعا
طب لما دى نعمة انت متقدرش تستغنى عنها
ليه متديش ربنا حقه وتشكره باستمرار على فضله عليك
ودا اقل واجب منك عشان ترد جزء من فضل ربنا عليك
ممكن تكون فى موقف انت ساخط عليه او مش عاجبك
فى حين انك لما تبص لغيرك ممكن يكون فى نفس موقفك
ممكن تلاقيه اقل منك بكتير وبيحمد ربنا على اللى هو فيه
مش عايز اخرج عن الموضوع
حاجات كتير اوى محتاجة تفسير
بس يظهر ان دى الطبيعة البشرية!!؟
اقعدوا بالعافية
:-*
:-*
4 Comments:
رسالة أحدث رسالة أقدم الصفحة الرئيسية
الاشتراك في:
تعليقات الرسالة (Atom)
المشاركات
بس عايزه اتكلم عن حاجة واحده
ان دى مش طبيعه البشر دى بقت طبيعه الوقت الحالى اللى بنعيش فيه ان مفيش حد بقى يبص فى المرايه ويشوف نفشه بقى فين وصل لفين ويحاسب نفسه ولو حساب بسيط اوى او حتى عتاب على موقف حصل منه زعل بيه حد او يلوم نفسه على موقف علشان يتعلم من حياته والمواقف اللى بيمر بيها ...
دلوقتى لو جيت تقول لحد عامل واخبارك وانت كويس واخبار الدنيا معاك بيبقى سؤال بريء تطمن عليه يقولك يووووووووه هى ناقصه ياعم سبنى بقى باللى احنا فيه وكبر دماغك يعنى حد بيمد ليك ايده ويقولك نتناقش ونسمع بعض بترد عليه كدا
للاسف كل الناس بقت تخاف من مواجه نفسها ولا انها تتعلم تحس بغيرها فى ظروفهم وحياتهم ...
نعم ربنا كتير ومش نقدر نحصرها وفعلا مش هنحس بيها غير لما نجرب نفقد حاجة منها بس مش لازم نستنى لحدما يحصل دا الحمد لله على كل نعمه ...
شكرا وتقبل مرورى واتمنى يكون ردى مش خارج عن الموضوع
سلام
للاسف حماقي كان لازم يقول "متأكد" مش "خايف"
"لانك ممكن تكون حاطط فى مخك
ان الحاجة دى بتاعتك او ملكك
ومهما حصل ممكن ترجعها
وتضمها تانى لملكيتك بسهولة"
بتتكلم صح يا احمد دي فعلا الحقيقه
وده من اقوى المبررات اللي تخلينا
مناخدش بالنا من اللي في ايدينا
الا لو ضاع مننا
"او لانك عارف ومتاكد
ان الشخص ده مش ممكن يزعل منك"
ده برده سبب قوي جداااااااااااا
بس للاسف ده بيبقى غلطة الحد اللي قدامك
انه عودك انك تاخد تاخد ومتديش
وانه حسسك انك مهما عملت فيه فهو ليك برده
"وابتديت اعرف غلاوته لما راح"
دي النتيجة الطبيعيه اكيد
ساعتها بقى ممكن يفضل طول عمره ندمان
ان كان في ايده حد زيه اللي كان معاه
وضيعه منه بمنتهى الانانيه
//للاسف كل الناس بقت تخاف من مواجه نفسها//
فعلا
كل واحد عايز شماعة ظروف يعلق عليها مشاكله
وماشين بمبدا الهروب نص الجدعنة
نورتى يا زينب
//كان لازم يقول "متأكد"//
فعلا
لان هو دا اللى بيحصل
//ده بيبقى غلطة الحد اللي قدامك
انه عودك انك تاخد تاخد ومتديش
وانه حسسك انك مهما عملت فيه فهو ليك برد//
دا فعلا بردو
الانسان لازم يعيش بمبدا هات وخد
ميبقاش وان واى
لانه بجد هيتعب
كل انسان وليه طاقة
نورتى يا شيمو